jueves, 1 de agosto de 2013

A curva .








O reloxo parouse ás 20:41.
Nin sonrisos,nin besos,nin caricias,nin apretas.
Silencio.
Un silencio entre chamadas de auxilio.
Morte e soños rotos mesturados coa esperanza da vida.
Gritos de dolor.
Gritos coa boca pechada.
Ferros afiados có fume.
Xente histérica, impotente coas mantas tapando o seco,o inmóvil.
Tapando o apocalipsis.
Pechando ollos aínda abertos da morte.
Pena infinita mollada de bágoas dos amores que esperan.
Temblores ante as novas dos que aguantan a incertidumbre.
Amores secos.
Noite mollada.
En Santiago chovían mágoas e berros de inxusticia.
De amor.
Todo o amor imaxinado.
Amor.
Amor.
Amor.

Adicado ás víctimas do 24 de xulio do accidente do tren en Angrois.Santiago de compostela.
Mil besos.
Mónica Silva García,1 agosto 2013



















Amor

lunes, 10 de septiembre de 2012

A xente perdida

Nenos e nenas
nais e pais
lonxevos e xóvenes
loitade!
Frente ás inxusticias impostas,
ante a sociedade manipulada,
parade as mentiras,
parade o roubo da vosa identidade!
Reir e chorar mentres late o voso corazón!
Non perdades a ilusión có lamento!
Bicos e mais bicos contra a incertidumbre!
Lástima dos monstruos que nos pisan a cabeza con promesas incertas!
Querédevos moito porque é o que fai un novo camiño.
Pola libertade!
Polo amor!
Pola familia!
Loitade!!

Polas inxusticias do goberno do pp: 10 de setembro 2012

domingo, 23 de octubre de 2011

Rosquillas Monikí

Ingredientes:
1 huevo,1/2 vaso de azúcar,1/2 vaso de leche, 1/2 vaso de nata, 1 sobre de levadura Royal, 500 g de harina, 1 cucharada de aceite, rayadura de limón, canela y anís al gusto.
Preparación:
En un bol se mezclan el huevo batido con el azúcar, la leche, la nata y la levadura. Se añade poco a poco la harina. Amasar en una mesa con harina. Dejarlo reposar.
Hacer las rosquillas o figuritas o .......las formas que se deseen y freirlo en abundante aceite.

domingo, 27 de marzo de 2011

Una receta china en Ferrol

Fideos de habas con setas Ingredientes: 200 g pechuga de pollo en tiritas, ajetes tiernos, setas de chopo, brotes de soja, aceite de oliva virgen, ajos, perejil, sal, salsa de soja. Preparación: En un wok se echa un fondo de aceite y se echa el pollo previamente adobado. Cuando esté pasadito se añaden los ajetes, las setas y los brotes de soja. Se añade al ratito la salsa de soja y mientras en agua hirviendo se sumergen los fideos. Estos fideos solo están unos instantes en el agua. Tras escurrirlos se añaden a la mezcla anterior. Rico, rico, ricoooo

sábado, 19 de febrero de 2011

Meus abós

Sei que me miran.
Non sei dende onde, pero me miran.
Sinto que andan ó redor de mín
Ese olor del a Auga Brava e a colonia que lle relaguei a ela fai tempo.
Ese perfume forte que ás veces acompáñame dende o ascensor ata o traballo.
Sinto que están eiquí ainda que xa non están.
Sei que se foron un día e que xamais volverán,
pero están na froita dela,
nos programas que ela ten como preferidos,
na súa risa,
no seu xenio.
Eles están nela.
Ela son eles.
Eles son eu.

Para Merchi e Pachote: meus abós

Anne

¡Meniña do meu sangue,
meniña das miñas tripas,
ledicia do meu espírito!
Mentres me durmo,
cos ollos pechados dibuxo a túa cara,
bico os teus ollos,o teu nariz, a túa boca,
e inda que xorda escoitaría os teus respiros,
os latexos do teu corazón,
as túas gargalladas,
as túas primeiras palabras
e os teus berros coas mans no alto.
Pintas as miñas penas de cores vermellos
e ules a mar, sabes a mar, eres o meu mar.
Eres o aire.
Eres o porqué de tódalas preguntas sin respostas.
¡Eres a miña vida!
¡Quérote meu amor!

Para a miña filla Anne con todo o meu cariño.
19-02-2011

sábado, 29 de enero de 2011

Los nenúfares

Bailé una vez entre los nenúfares,
más bien nadé con ellos,impregnándome de su aroma.
Guardando la respiración
buceaba entre las flores aquellas,
sin pensar,
sólo dejándome a disposición del líquido,
que acariciando mi cuerpo me refrescaba.
Allí estaba mi miedo a salir a la superfície,
mi angustia por el exterior desafiante que,
acelerando mis latidos
me decía - "quédate nadando".
Descubrí que no tenía aire ya
y la necesidad hizo el resto.
Salí.


Gracias prima Nuria por guardar tanto tiempo esta poesía, que por cierto te la dediqué con todo mi cariño, hace por lo menos 15 años!!!

Te quiero Nuria