A curva .

O reloxo parouse ás 20:41.
Nin sonrisos,nin besos,nin caricias,nin apretas.
Silencio.
Un silencio entre chamadas de auxilio.
Morte e soños rotos mesturados coa esperanza da vida.
Gritos de dolor.
Gritos coa boca pechada.
Ferros afiados có fume.
Xente histérica, impotente coas mantas tapando o seco,o inmóvil.
Tapando o apocalipsis.
Pechando ollos aínda abertos da morte.
Pena infinita mollada de bágoas dos amores que esperan.
Temblores ante as novas dos que aguantan a incertidumbre.
Amores secos.
Noite mollada.
En Santiago chovían mágoas e berros de inxusticia.
De amor.
Todo o amor imaxinado.
Amor.
Amor.
Amor.

Adicado ás víctimas do 24 de xulio do accidente do tren en Angrois.Santiago de compostela.
Mil besos.
Mónica Silva García,1 agosto 2013



















Amor